ο Γιατρός σας
Πρόληψη. Διάγνωση. Θεραπεία
Μαιευτήρας – Γυναικολόγος
Πρόληψη. Διάγνωση. Θεραπεία
Τελειόμηνη κύηση είναι η κύηση ανάμεσα στην 37η και 42η εβδομάδα κύησης. Oι εβδομάδες αυτές υπολογίζονται με βάση την τελευταία έμμηνο ρύση ή μέσω χρονολόγησης και αξιολόγησης με τη βοήθεια υπερήχου.
Μια διαδεδομένη μέθοδος για την πρόβλεψη της ημερομηνίας τοκετού με βάση την τελευταία έμμηνο ρύση είναι ο κανόνας του Naegele .
Ο κανόνας αυτός είναι ακριβής όταν αφορά έμμηνους κύκλους διάρκειας 28 ημερών με ωορρηξία στα μέσα του κύκλου. Προσθέτοντας 7 ημέρες στην πρώτη ημέρα της τελευταίας περιόδου, προσθέτοντας ένα έτος και αφαιρώντας από αυτό τρεις μήνες, η γυναίκα μπορεί να υπολογίσει μόνη της την πιθανή ημερομηνία τοκετού της!!!
Η χρονολόγηση μέσω υπέρηχου μπορεί να είναι πιο ακριβής, μόνο όταν πραγματοποιείται σε πρώιμο στάδιο της εγκυμοσύνης και χρησιμοποιείται για την επιβεβαίωση ή την τροποποίηση της ημερομηνίας τοκετού, που είχε γίνει με βάση την τελευταία περίοδο.
Σχεδόν στο 11% των μονήρων κυήσεων ο τοκετός είναι πρόωρος, ενώ το 10% όλων των τοκετών είναι καθυστερημένοι. Αυτό σημαίνει ότι το 80% των νεογέννητων είναι τελειόμηνα, μολονότι μόνο το 3-5% των τοκετών λαμβάνουν χώρα κατά την εκτιμώμενη ημερομηνία. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι περιπτώσεις όπου ξεκινά αυθόρμητα ο τοκετός έχει μειωθεί, και το ποσοστό των προκλήσεων τοκετού (ιατρογενής τοκετός) έχει αυξηθεί σε ποσοστό 22% στο σύνολο των κυήσεων.
Κατά το πρώτο στάδιο, ο τράχηλος διαστέλλεται ως αποτέλεσμα προοδευτικών, ρυθμικών συσπάσεων της μήτρας.
Αυτό είναι παραδοσιακά το μακρύτερο στάδιο του τοκετού. Η εξάλειψη, δηλαδή η σταδιακή μείωση του μήκους του τραχήλου, ή η λέπτυνσή του λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια του πρώτου σταδίου του τοκετού, και διαβαθμίζεται από 0 έως 100%.
Το πρώτο στάδιο του τοκετού μπορεί να διαιρεθεί σε δυο φάσεις, τη λανθάνουσα και την ενεργή. Η λανθάνουσα φάση μπορεί να διαρκέσει πολλές ώρες.
Ο τράχηλος διαστέλλεται, συνήθως αργά, και από εντελώς κλειστός ανοίγει ώσπου να υπάρξει διαστολή περίπου 3 εκατοστά.
Η ενεργή φάση διαρκεί από το τέλος της λανθάνουσας φάσης μέχρι τον τοκετό. Χαρακτηρίζεται από σχετικά πιο απότομη διαστολή του τραχήλου. Ο τράχηλος διαστέλλεται συνήθως με ρυθμό 1 εκατοστού την ώρα σε άτοκες γυναίκες και 1-1,5 εκατοστών την ώρα σε πολύτοκες γυναίκες.
(effacement=εξάλειψη, dilation=διαστολή)
Το δεύτερο στάδιο του τοκετού είναι η χρονική περίοδος ανάμεσα στην πλήρη διαστολή του τραχήλου και τη γέννηση του μωρού. Το στάδιο αυτό μπορεί να διαρκέσει λίγα λεπτά ή κάποιες ώρες. Ο μέγιστος αποδεκτός χρόνος διάρκειας του δεύτερου σταδίου εξαρτάται από το αν η ασθενής έχει τεκνοποιήσει ξανά και το αν της έχει χορηγηθεί επισκληρίδιος αναισθησία.
Ο τύπος προβολής του εμβρύου καθορίζεται από το πρώτο μέρος του σώματος του εμβρύου που περνά από το κανάλι γέννησης, (το τμήμα της κεφαλής που προηγείται).
Συνήθως, πρόκειται για τον ινιακό λοβό ή την κορυφή της κεφαλής, δηλαδή το πίσω άνω τμήμα, οπότε κάνουμε λόγο για κεφαλική προβολή.
Η στάση του εμβρύου ορίζεται ως η σχέση της κεφαλής του προς τα τεταρτημόρια της πυέλου της μητέρας. Η στάση λαμβάνει τιμές από -5 εκατοστά μέχρι 5 εκατοστά. Η στάση 0 βρίσκεται στο επίπεδο των τεταρτημορίων της πυέλου.
Η θέση του εμβρύου είναι η σχέση του προσώπου του προς τη σπονδυλική στήλη της μητέρας. Σε φυσιολογικές συνθήκες, η κορυφή της κεφαλής περιστρέφεται και από εγκάρσια γίνεται εμπρόσθια ή οπίσθια θέση.
Η απελευθέρωση του πλακούντα είναι το τρίτο και τελευταίο στάδιο του τοκετού.
Συνήθως λαμβάνει χώρα εντός 30 λεπτών από τη γέννα του νεογέννητου. Καθώς συσπάται η μήτρα ολοένα και πιο έντονα, ο πλακούντας αποκολλάται.
Ο φυσιολογικός κολπικός τοκετός του νεογέννητου μπορεί να περιλαμβάνει τις ακόλουθες συνθήκες:
• Τοκετό που ξεκινά αυθόρμητα και διευκολύνεται από την έκλυση ορμονών της υπόφυσης και του πλακούντα.
• Τη διάρρηξη των αμνιακών και χοριακών μεμβρανών (σπάσιμο νερών).
• Πρόκληση τοκετού (όταν η κατάσταση της υγείας του εμβρύου ή της μητέρας την καθιστούν αναγκαία).
Ενώ μπορεί να υπάρξουν σποραδικές συσπάσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα και ο τράχηλος μπορεί να αρχίσει να μαλακώνει σε αναμονή του τοκετού, μόνο οι συσπάσεις που οδηγούν σε ενεργές αλλαγές στην ανατομία του τραχήλου επιβεβαιώνουν ότι ο τοκετός έχει ξεκινήσει.
Επίσης, δεν είναι όλα τα κολπικά υγρά αμνιακά, και η διάρρηξη των μεμβρανών πρέπει να εξακριβώνεται.
Εφόσον ο τράχηλος είναι δεκτικός, χορηγείται οξυτοκίνη για να προκληθούν συσπάσεις της μήτρας.
Εάν ο τράχηλος δεν είναι κατάλληλος και δεν υπάρχουν αντενδείξεις, η ωρίμανση του τραχήλου μπορεί να διευκολυνθεί πριν ξεκινήσει η χορήγηση οξυτοκίνης. Διεθνώς αναλόγως με την πρακτική, χρησιμοποιούνται διάφορα σκευάσματα, για την επίτευξη της τραχηλικής ωρίμανσης. H μισοπροστόλη (Cytotec, ένα σκεύασμα που είναι συγγενικό του Losec), χρησιμοποιείται συχνά για την ωρίμανση του τραχήλου. Οι προσταγλανδίνες επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την ωρίμανση του τραχήλου, παρόλο που είναι πιο ακριβά σκευάσματα από τη μισοπροστόλη, όμως η χρήση τους κάποιες φορές παλαιότερα συνοδευόταν από αυξημένά ποσοστά ταχυσυστολής (υπερβολικά πολλές συσπάσεις).
Έχει επίσης περιγραφεί η χρήση καθετήρα με μπαλονάκι για την επίτευξη της ωρίμανσης.
Στην δική μας πρακτική σε προσπάθεια επιτάχυνσης της διαδικασίας του τοκετού, χρησιμοποιούμε μικρές ποσότητες οξυτοκίνης, για να διατηρήσουμε την συσπαστικότητα της μήτρας. Χορηγείται μέσω ενδοφλέβιου ορού, δεν δημιουργεί προβλήματα ταχυσυστολής και είναι απολύτως ανατάξιμη, αφού η διακοπή του ορού θα σημάνει και την διακοπή της δράσης της οξυτοκίνης.
Μολονότι τα περισσότερα τελειόμηνα νεογέννητα γεννιούνται από τον κόλπο, αυτό το είδος τοκετού αντενδείκνυται στις εξής περιπτώσεις:
Η πρόπτωση ομφαλίου λώρου είναι μια επιπλοκή, κατά την οποία ο ομφάλιος λώρος πέφτει μέσα στον κόλπο μέσω του ανοιχτού τραχήλου.
Όταν παρατηρείται πρόπτωση του ομφαλίου λώρου στην εξέταση της πυέλου, ο κλινικός ιατρός θα πρέπει να ασκήσει πίεση στο προεξέχον τμήμα του εμβρύου, ώστε να το κρατήσει όσο το δυνατόν μακρύτερα και έξω από την πύελο, για να αποφευχθεί πίεση των αγγείων του ομφαλίου λώρου, με αποτέλεσμα κίνδυνο μείωσης του οξυγόνου.
Η πιθανότητα της πρόπτωσης του ομφαλίου λώρου είναι ευθέως ανάλογη προς το μήκος του ομφάλιου λώρου. Στην περίπτωση αυτή επιβάλλεται επείγουσα καισαρική τομή. Εάν δεν υπάρξει άμεση αντιμετώπιση, η πρόπτωση ομφαλίου λώρου συνδέεται με υψηλά ποσοστά θνησιμότητας του νεογνού.
Μετωπική είναι η προβολή κατά την οποία η κεφαλή του εμβρύου είναι σε έκταση και προβάλλει (προηγείται και ακουμπά στον τράχηλο της μήτρας), πρώτα το μέτωπο.
(ανώμαλες προβολές)
Η μετωπική προβολή αποτελεί ένα είδος μεταβατικής προβολής και κατά τη διάρκεια του τοκετού συχνά μετατρέπεται σε προσωπική ή κεφαλική προβολή . Ωστόσο, εάν η κατάσταση της ασθενούς δεν έχει σταθεροποιηθεί ή δεν έχει μετατραπεί το είδος της προβολής, ενδείκνυται η καισαρική τομή.
Στην προσωπική προβολή το οδηγό σημείο, εκείνο που προβάλλει πρώτο, είναι το πηγούνι του μωρού. Διαπιστώνεται με κλινική εξέταση όταν έχει γίνει ρήξη των υμένων, ενώ ο τοκετός δεν εξελίσσεται ομαλά. Η καισαρική είναι επιβεβλημένη.
Στην ισχιακή προβολή τα έμβρυα έχουν στραμμένα προς τα κάτω τα ισχία, τα πόδια ή τους γλουτούς.
Σχεδόν το 5% όλων των εμβρύων και το 1-3% των τελειόμηνων κυήσεων παρουσιάζουν ισχιακή προβολή. Εφόσον πριν την έναρξη του τοκετού διαγνωστεί γνήσια ισχιακή προβολή ( με τα πόδια μαζεμένα και τα γόνατα τεντωμένα ) ή πλήρης ισχιακή προβολή (με τα πόδια μαζεμένα και διπλωμένα σφιχτά), συνιστάται ο τοκετός με καισαρική τομή, καθώς τα ποσοστά θνησιμότητας του νεογνού σε αυτές τις περιπτώσεις αυξάνονται με το φυσιολογικό τοκετό.
Οι θέσεις του εμβρύου που είναι συμβατές με το φυσιολογικό τοκετό είναι η πρόσθια ινιακή (κεφαλική προβολή με το πρόσωπο να κοιτά το πάτωμα), η δεξιά πρόσθια ινιακή και η αριστερή πρόσθια ινιακή. (Ινίο είναι το πίσω τμήμα της κεφαλής).
Η οπίσθια ινιακή προβολή, στην οποία το κεφάλι του μωρού είναι στραμμένο προς την κοιλιά της μητέρας, μπορεί να είναι δυσμενής για το πέρασμα από το κανάλι γέννησης. Θα πρέπει να παρακολουθείται η πορεία και η εξέλιξη του τοκετού. Εάν η στάση του εμβρύου (δηλαδή το επίπεδο της κεφαλής του εμβρύου σε σχέση με την πύελο της μητέρας), είναι ψηλά και δεν υπάρχει κάθοδος κατά τον τοκετό, ίσως πρέπει να καταφύγει ο μαιευτήρας στη λύση της καισαρικής τομής.
Στην εγκάρσια προβολή το κεφάλι του εμβρύου παραμένει σε εγκάρσια θέση χωρίς κάθοδο. Η συχνότερη αιτία είναι η ακατάλληλη ανατομία της μητρικής πυέλου. Θα πρέπει ο μαιευτήρας να αναλογιστεί άμεσα τη λύση της καισαρικής.
Η προβολή δια των ώμων (shoulder), είναι ένδειξη ότι το έμβρυο έχει εγκάρσια θέση. Εφόσον η προβολή αυτή διαπιστωθεί κατά τη διάρκεια του τοκετού, ο κίνδυνος μόλυνσης ή και διάρρηξης της μήτρας της μητέρας είναι υψηλός. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι επιβεβλημένη η καισαρική τομή.
Τα τελευταία χρόνια προτιμάται η καισαρική τομή. Φυσιολογικός τοκετός θα μπορούσε να γίνει αν το πρώτο δίδυμο έχει κεφαλική προβολή. Εάν παρόλα αυτά εμφανιστεί μη κεφαλική προβολή του δεύτερου διδύμου, πρέπει να αντιμετωπιστεί με βάση τις εξής παραμέτρους: την ηλικία κύησης, την προτίμηση της μητέρας και τη διευκόλυνση του μαιευτήρα.
Μερικές παρεκκλίσεις από το φυσιολογικό τοκετό είναι οι ακόλουθες:
• Η ισχιακή προβολή του διδύμου.
• Οι περισσότερες περιπτώσεις μονοαμνιακών διδύμων. Τα έμβρυα αυτά μοιράζονται τον ίδιο πλακούντα και τον ίδιο αμνιακό σάκο.
• Ενδείξεις δυσφορίας του εμβρύου ή κάποια ανωμαλία που να δικαιολογεί την καισαρική τομή.
• Πολύδυμες Κυήσεις (άνω της δίδυμης). Η πολύδυμη κύηση θεωρείται κύηση υψηλού κινδύνου, στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη ενδείκνυται η καισαρική τομή στις περιπτώσεις αυτές.
© Copyright 2024 WeAreTeam234 All right reserved.